دانلود کتاب صوتی

در این کتاب 17 قانون موفقیت اثر ناپلئون هیل راز و رمز‌های موفقیت افراد متنفذ، مقتدر و غول‌های صنعت و بازرگانی را بخوانید. نام این شخصیت‌های بزرگ همیشه به نیکی یاد خواهد شد و یاد و کارشان در تاریخ زنده خواهد ماند. نابغه‌هایی که بهانه نمی‌آورند و غر نمی‌زنند.

کتاب 17 قانون موفقیت (Success: The Best of Napoleon Hill) حاصل یکصد مصاحبه و گفت‌وگوی ناپلئون هیل با غول‌های تجاری و موفق زمانش است؛ افرادی که ذهن‌هایی بزرگ و پویا داشتند و جزو بزرگان تاریخ تجاری امریکا به شمار می‌رفتند. آنان افکار و شخصیت بزرگی دارند. اغلب کارهایی انجام می‌دهند که دیگران از انجام آن‌ها اظهار ناتوانی می‌کنند. بی‌شک آنان افرادی توانمند و مانند دیگران هستند و جزو قدیسان نیستند. ما بیش از هر زمان دیگر، به خرد و تدبیرشان نیاز داریم. آنان الگو و اسطوره‌اند. آنان روزگاری اسرار و رموز بالا رفتن از نردبان جادویی موفقیت را فاش کردند. حاصل آن مصاحبه‌ها به 17 قانون موفقیت مشهور و کاربردی تبدیل شد که پیشگامان موفق عرصه‌ی تجارت، مستقیم و غیر‌مستقیم به زبان‌ آورده بودند.

چگونه افرادی همچون «اندرو کارنگی، الکساندر گراهام‌بل، هنری فورد و پی‌.تی. بارنم» به موفقیت‌هایی شگرف دست یافتند؟ نکته‌ی عجیب و تأمل‌برانگیز این است که بسیاری از آنان در فقر و تنگدستی زاده شدند. آنان چه کیمیا یا قدرت جادویی داشتند که باعث شد سرنوشت محتومشان دگرگون شود و مس وجودشان به طلای خالص و ناب تغییر ماهیت دهد؟ چه چیزی از این افراد فقیر و درمانده‌، برنده ساخت؟ افرادی که موفق‌ شدند سرنوشت خود و بسیاری از افراد دیگر را نیز تغییر دهند؟

کتاب 17 قانون موفقیت حاصل یکصد مصاحبه و گفت وگوی ناپلئون هیل با غول های تجاری و موفق زمانش است؛ افرادی که ذهن هایی بزرگ و پویا داشتند و جزو بزرگان تاریخ تجاری امریکا به شمار می آیند. آنان روزگاری اسرار و رموز بالا رفتن از نردبان جادویی موفقیت را فاش کردند. حاصل آن مصاحبه ها به ۱۷ قانون موفقیت مشهور و کاربردی تبدیل شد که پیشگامان موفق عرصه ی تجارت، مستقیم و غیرمستقیم به زبان آورده بودند. در سال ۱۹۰۸، آندرو کارنگی – پسر یک مهاجر اسکاتلندی ثروتمند- روزی در کتابخانه خانه ی مجللش در نیویورک سیتی، ساعت مچی طلای خود را از جیبش بیرون آورد و آن را به عنوان دستمزد به ناپلئون هیل جوان داد تا بفروشد و پولش را صرف یک کار تحقیقاتی کند. گزارشگر جوان و بیست و پنج ساله از سوی »رابرت تیلور « فرماندار سابق تنسی، مأموریت یافته بود که در خصوص پیشگامان تجاری برای مجله اش مطلب بنویسد و ماجرای موفقیت آنان را شرح دهد. در این میان، کارنگی نخستین سوژه ی ناپلئون هیل شد. او پیش تر سه روز و سه شب را با هیل سپری کرده بود و چیزی در وجود وی یافته بود که دوست می داشت. شاید هیل بازتابی از دوران جوانی خودش بود. و اکنون نوبت هیل بود که از کارنگی سؤالاتی بپرسد.

در بخشی از کتاب 17 قانون موفقیت می‌خوانیم:

فیلسوفی متمول و ثروتمند به نام کروزوس، مشاور رسمی کوروش کبیر بود. او که فیلسوف دربار بود، جملات حکیمانه و خردمندانه‌ی زیادی می‌گفت که از جمله‌ی آن‌ها چنین بود: «اعلی‌حضرت، زندگی این نکته را به من آموخته است که چرخی وجود دارد که امور انسان‌ها بر روی آن می‌چرخد. سازوکار آن طوری است که مانع می‌شود فردی همواره روی دور خوش‌شانسی و خوش‌اقبالی باشد.»

به‌واقع همین‌طور است. نوعی تقدیر نامرئی، یا چرخ، وجود دارد که در زندگیِ همه‌ی ما در حال چرخش و گردش است. گاهی برایمان تقدیر و اقبال خوب رقم می‌زند و گاهی بد. و این وضعیت به‌رغم هر کاری است که ما انسان‌ها در زندگی خود می‌توانیم انجام دهیم. اما این چرخ از قانون حد وسطی تبعیت می‌کند، بنابراین به ما اطمینان می‌دهد که به‌طور دائمی و مستمر بداقبال نخواهیم بود. اگر امروز دچار بداقبالی شویم، این امیدواری وجود دارد که با چرخش و گردش بعدی این چرخ، فردا یا پس‌فردا خوش‌اقبالی به سراغمان آید و شانس به ما رو کند.

شکست از سودمندترین بخش‌های تجربه‌ی انسان است. زیرا پیش از اینکه فردی در کاری موفق شود و به موفقیت برسد، باید درس‌های زیادی یاد بگیرد؛ درس‌هایی که هیچ آموزگاری جز شکست و ناکامی به او نخواهد آموخت. شکست همواره نعمتی است در لباسی مبدل به نام نَقمت، مشروط بر اینکه به ما درس‌های ارزشمند و مفیدی یاد دهد که بدون آن یاد نمی‌گیریم!

شکست همچون کوره‌ای است که سفال‌ها را در دل خود می‌پزد. شکست انسان را آبدیده و مقاوم می‌کند، هرچند که باعث عصبانیت، دلسردی و افسردگی‌اش می‌شود و به‌طور مقطعی او را ناامید می‌کند.

میلیون‌ها انسان این اشتباه را می‌کنند که شکست را پایان راه در نظر می‌گیرند، درحالی‌که شکست هم همچون بیشتر رخدادها و وقایع دیگر زندگی گذرا و موقت است. به همین علت، نباید پایان راه در نظر گرفته شود. افراد موفق باید یاد بگیرند که بین شکست و مغلوب شدن مقطعی تمایز قائل شوند.